جناب نبیل مید انست که سید اسمعیل

جناب نبیل مید انست که سید اسمعیل هرشب حوالی نیمه شب از خانه خارج می شود و با عما مه خود کوچه ای را که بیت مبارک در آن واقع است ؛ می روبد و گرد وخاک آنرا در عبا ی خود جمع کرده و به رود دجله می ریزد او معتقد بود که این گرد و خاک که با قد وم حضرت بها ءالله تبرک شده است به هیج وجه نبا ید

با عنصر نا پاکی ملوث شود در مقا بل خواهش نبیل سید اسمعیل در حا لیکه اشگ در چشما نش پر شده بود و با دقت و توجه ای عمیق گفت
آنچه دید ه ام شرح دادنی نیست بعد از اینکه از حضور مبارک تقا ضا کردم که به من قدرت روحا نی, ببخشند , فرمودند عطا شد
درها ی بسته یکی پس ازدیگری بر قلب من , باز شد و روحم با جها نی دیگر آشنا گردید یک شب جمال مبارک در بیرونی بیت مبارک شمعی خوا ستند تا نا مه ای را بخوانند و من که مثل همیشه درعالم خودم , حیران وسرگردان بودم
نا گها ن اند یشیدم
آیا ممکن است آن وجه ومنظری که همه انبیا و رسل در آرزوی دیدارش بودند در صورت انسانی ظا هر و هویدا گردد ؟
به محض اینکه این فکر از مخلیه ام گذ شت صدای مبا رک را شنیدم که فرمودند آقا اسمعیل نگا ه کن
به صورت مبارک نگا ه کردم وآنچه دیدم با هیچ کلا می وصف نمی آید فقط می توانم بگویم مثل این بود هزار؛ دریای نا متنا هی و نورانی در وجه مبارک موج میزد وبعد نمی دانم چه برمن گذ شت آخرین حرف من بتو اینست که هرگز
چنین خواهشی مکن وبه آنچه به تو داده شده راضی باش وهمیشه دعا کن وبگو خداوندا آخرت ما را به خیر بگردان وبرای منهم دعا کن که عا قبتم به خیر با شد ….
از آن پس قلب سید اسمعیل به آتش عشق جمال مبارک شعله ور شد و اشعاری که ازاو باقی ما نده شا هد یست براین شور و عشق سوزان او
بهاءالله شمس حقیقت ص ۱۷۳-

۱۷۴

https://www.facebook.com/ali.kargar.353/posts/1666811173624006

Tweet

حضرت بهاءالله ؛ درلوح , خطاب به شیخ نجفی فرموده اند : یوم عظیم است ونداء بزرگ ؛ اگر عالم روح بتما مه , بقوه سا معه , تبدیل شود میتوان گفت لایق اصغاء این ندا است که از افق اعلی مرتفع , و نیزفرموده اند اگرمردمان ارض به شنیدن ندای الهی فائزشوند کل به افق اعلی توجه نما یند وازرحیق ابهی بیاشا مند قسم به بحرعلم الهی که اگربه گوش حقیقی نغمه ای ازنغمات طیور عرش را ادراک کنند جان درره دوست ایثار نمایند وازمحل فدا زنده برنگردند چنا نچه شاربان کوثر معانی بر نگشتند وآنچه بود و نبود از مال و جان واهل , درسبیل آن, شمس حقیقت , دادند , فنعم اجرالعا لمین پیام آسما نی جلد اول ص …۱۱۱