از فیض نسیمی خوش ، صد غنچه گل وا شد
آفاق پر از گل گشت ،. گلزار مصفا شد
باد سحری بز خاست تا مژده وصل آرد
بلبل به نوا آمد ، دلداده و شیدا شد
هان موسم رضوان شد ، عید آمد و عید آمد
خورشید پدید آمد ، اسرار هویدا شد
از رحمت ربانی ، طی شد شب ظلمانی
وان شاهد پنهانی ، باز آمد و پیدا شد
باغ و چمن و بستان ، شور دگری بگرفت
رخسار گل نرگس ، به به که چه زیبا شد
بس تازه عروس گل ، بر دامن شاخ آمد
دشت و دمن و صحرا ، مفروش ز دیبا شد
از باده وصل او ، ساقی می گلگون زد
تا چشم سیه مستش چون نرگس شهلا شد
قمری به نوا آمد ، آوای طرب سر داد
از هلهله شادی ، افلاک فرحزا شد
ای عاشق دلخسته ، بر خیز و تماشا کن
کان شاهد ربانی ، چون ماه فریبا شد
ای منتظر رحمت ، آن پرده نشین آمد
گر طالب دیداری ، اسباب مهیا شد
ای دیده بخود باز آ ، در خواب مرو دیگر
هنگامه گل بنگر ، هنگام تماشا شد
فرخنده بود این یوم ، بر گوی مبارک باد
کان طایر ربانی ، در نغمه و آوا شد
از موهبت رویش ، گل خنده به بستان زد
سرو چمن از فیضش ، آزاده و رعنا شد
کی سرکش خونین دل ، از خویش خبر دارد
چون محو تماشای آن ماه دل آرا شد
*
هوشنگ روحانی – سرکش
از کتاب. خورشید در سیاهچال
در مورد قیامت جمال مبارک در کتاب مستطاب ایقان میفرمایند:
“پس ای برادر، معنی قيامت را ادراک نما و گوش را از حرف های اين مردم مردود پاک فرما. اگر قدری به عوالم انقطاع قدم گذاری شهادت می دهيد که يومی اعظم از اين يوم و قيامتی اکبر از اين قيامت متصوّر نيست و يک عمل در اين يوم مقابل است با اعمال صد هزار سنه، بلکه استغفراللّه از اين تحديد زيرا که مقدّس است عمل اين يوم از جزای محدود. و اين همج رعاع چون معنی قيامت و لقای الهی را ادراک ننمودند
لهذا از فيض او بالمرّه محجوب ماندند.
با اينکه مقصود از علم و زحمات آن وصول و معرفت اين مقام است،
مع ذلک همه مشغول به علوم ظاهره شده اند. چنانچه آنی منفکّ نيستند
و از جوهر علم و معلوم
چشم پوشيده اند.
گويا نمی از يمّ علم الهی ننوشيدند
و به قطره ای از سحاب فيض رحمانی فائز نگشتند.”
عید رضوان یکی از اعیاد دیانت بهائی است که از مهمترین اعیاد این دیانت بهشمار میرود.
این عید را عید گل هم میگویند.
ایام عید رضوان از سی و دو روز پس از نوروز شروع و مدت ۱۲ روز ادامه دارد. روز اول این عید در تقویم میلادی مطابق ۲۱ آوریل، در تقویم شمسی اول اردیبهشت و در تقویم بهائی مطابق ۱۳ شهرالجلالبدیع است.
این ایام مصادف ورود حضرت بهاءالله شارع دین بهائی به باغ نجیب پاشا در حومه شهر بغداد در اردیبهشت ۱۲۴۲ شمسی است.
این باغ بعدها در بین بهائیان به باغ رضوان شهرت یافت. در این مکان بود که حضرا بهاءالله صریحاً به اعلان فر؟ودند که او پیامآور الهی و همان موعودی است که حضرت نقطه اولی باب به آمدنش وعده داده بود .[
حضرت
بهاءالله مدت ۱۲ روز در این باغ توقف و سپس به سوی استانبول که محل تبعید بعدی وی بود حرکت کرد. به مناسبت اظهار امر حضذت بهاءالله، هر سال ۱۲ روز ایام رضوان که به فرموده شوقی ربانی شوقی افندی اعظم و اقدس اعیاد بهائی محسوب است و جشن گرفته میشود.[


روزهای اول، نهم، و دوازدهم عید اعظم رضوان از ایام محرمه دیتنت بهائی محسوب است. یعنی کسب و کار تجاری در این روزها مجاز نیست
جشن عید رضوان
اهمیت این روزها در نظر بهائیان
ویرایش
روزهایی را که حضرت بهاءالله در آوریل ۱۸۶۳ مطابق با ۱۲۴۲ شمسی در باغ رضوان گذراند برای بهائیان اهمیت بسیار زیادی دارد.
حضرت بهاءالله آن را یکی از «بزرگترین اعیاد» نامیده و از روز اول با عنوان «پر سرورترین» روزها یاد میکند، و «باغ رضوان» را محلی توصیف میکند که وی از آنجا شکوه و عظمت نام او را
که رحمان و رحیم است با ظهور او
بر کل آفرینش تابید.
این عید به دلیل اعلان حضرت بهاءالله به تعدادی از پیروان که بابی بودند فرمودند وی همان کسیست که در قران و حضرت باب بعنوان «من یظهره الله» (یعنی اوست آنکه خداوند ظاهرش خواهد کرد) و در تمام کتاب های آسمانی به آمدن او بشارت داده، شده است
تعریف ویکی پدیا مراجعه کنید
همه ترجمه های عید رضوان
Image format not supported Click here to download